Skatepark

Podróż do Kopenhagi okazała się nie lada wyzwaniem. Problemy pojawiły się już na samym początku - na lotnisku w Warszawie okazało się, że mogę zabrać ze sobą tylko jeden bagaż podręczny, a oprócz gigantycznej walizki w kolorze wściekłej limonki (27 kg!) miałam ze sobą laptopa, plecak fotograficzny ze sprzętem moim i Białego i największą nerkę, jaką udało mi się znaleźć w Warszawie. W związku z tym przez pół godziny się przepakowywałam i eliminowałam zbędne przedmioty (chyba coś mi nie wyszło, bo już na miejscu zauważyłam, że niektóre skarpetki mam nie do pary), tak żeby zostać z walizką i plecakiem. Sumarycznie mój bagaż ważył 40 kg, czyli prawie tyle co ja cała (zaczęłam podziwiać mrówki, które są w stanie nieść "bagaże" o nawet 20krotniej masie swojego ciała). Masakra! Niemniej, po niecałej 1,5 h lotu znalazłam się w Malmo, skąd przemiła eks-sąsiadka Białego zawiozła mnie na stację kolejową. Pociąg jechał ok. 20 min, nad morzem, pod morzem i standardowo po lądzie. Udało mi się jakimś cudem wyturlać razem z bagażem z pociągu i tam czekał już na mnie Biały, w nieśmiertelnym przeciwdeszczowym ponczo w kolorze zgniłej sałaty. Zahaczając o Netto dotarliśmy do naszego mieszkanka na ulicy Tornsangervej - mieszkamy w "ptasiej" dzielnicy, gdzie nazwy wszystkich ulic pochodzą od gatunków ptaków. Tornsangervej znaczy pokrzewka cierniówka (Sylvia communis). Większą część wieczoru zajęło mi przejmowanie szafy :)
Dziś z kolei wybraliśmy się na spacer w poszukiwaniu pożywienia w najtańszym (wg Białego) sklepie w Kph - Rema 1000. A zanim tam dotarliśmy natknęliśmy się na  ten oto skatepark: